Ας δούμε ποια ελληνική παροιμία καταδεικνύει ένα θετικό κι ένα αρνητικό στοιχείο του κάθε ζωδίου!
ΚΡΙΟΣ
– Γίδα που τρέχει στον γκρεμό, ποτέ δεν έχει σκοτωμό.
– Ό, τι παθαίνει το κορμί, το φταίει το κεφάλι.
ΤΑΥΡΟΣ
– Μικρό – μικρό τ’ αλώνι σου, μα είν’ κατάδικό σου.
– Ωσάν το σκλάβο δούλευε και ωσάν τον άρχο τρώγε.
ΔΙΔΥΜΟΙ
– Το γοργόν και χάριν έχει.
– Τα δόντια τα ‘δωσε ο Θεός να συγκρατούν τη γλώσσα.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
– Κατά το πουλί η φωλιά του, και κατά τον άνθρωπο το σπίτι του.
– Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι.
ΛΕΩΝ
– Η αρρώστια και η αρχοντιά φαίνονται από μακριά.
– Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ’ αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
– Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
– Μη κατακρίνεις και κριθείς κι αναγελάς και πάθεις.
ΖΥΓΟΣ
– Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη.
– Ως να συλλογιστεί ο γνωστικός, περνά το γεφύρι ο τρελός.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
– Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.
– Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του.
ΤΟΞΟΤΗΣ
– Βρήκες καιρό; Αρμένιζε, καιρό μην περιμένεις, γιατί ο καιρός τα πράγματα δεν ξέρεις πώς τα φέρνει.
– Όποιος έχει πολύ πιπέρι, ρίχνει και στα λάχανα.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
– Πέντε μήνες έναν κόμπο, ένα μήνα πέντε κόμπους.
– Και τούτος ο ανήφορος κατήφορο θα φέρει.
– Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
– Οι πλούσιοι έχουν τους κόλακες, και οι φτωχοί τους φίλους.
ΙΧΘΥΕΣ
– Η τέχνη και η πονηριά τη νικάει την αντρειά.
– Όποιος τ’ άστρα λογαριάζει, νηστικός πάντα πλαγιάζει.